گوجه فرنگی امروز سرزمین به دلیل ترکیبات غنی خود می تواند باعث واکنش های آلرژیک شود. واقعیت این است که آنها حاوی پروتئین هایی مشابه گرده هستند.
بنابراین، افراد مبتلا به آلرژی به گرده گیاه پس از خوردن گوجه فرنگی ممکن است شروع کنند خارش، تورم یا گلودرد. در این صورت حتما باید با پزشک مشورت کنید.
لیکوپن در بیشتر موارد بی خطر است، اما در افرادی که زخم معده و سایر بیماری های گوارشی دارند باید با احتیاط مصرف شود. همچنین افرادی که دارای اختلالات خونریزی هستند باید از مصرف لیکوپن خودداری کنند و توجه داشته باشند که می تواند باعث افت فشار خون شود.
گوجه فرنگی حاوی اسید مالیک و سیتریک است و می تواند تولید بیش از حد آب معده را تحریک کند. و این مملو از ترشح اسید در مری و حملات سوزش سر دل است.بنابراین، گوجه فرنگی می تواند باعث علائم رفلاکس اسید شود.
همچنین در گوجه فرنگی اگزالات وجود دارد نمک ها و استرهای اسید اگزالیک، آنها می توانند تشکیل سنگ کلیه را تحریک کنند. به همین دلیل افرادی که چنین مشکلاتی دارند نباید گوجه فرنگی زیادی بخورند.
اما این داستان که پوست گوجه فرنگی بسیار ناسالم است و به دیواره روده می چسبد، فقط یک افسانه است. بله، پوست واقعاً مانند هر فیبر دیگری هضم نمی شود، اما غذای میکرو فلور خوب ساکن در روده ما است.
البته می توانید گوجه فرنگی را خام مصرف کنید، اما خوردن آن به صورت پخته بسیار سالم تر است. در طی عملیات حرارتی، لیکوپن مفید از بین نمی رود، بلکه برعکس، مقدار آن 10 برابر افزایش می یابد!
اگر گوجه فرنگی تازه حاوی 50 میلی گرم در کیلوگرم (10٪ از هنجار روزانه) باشد، در سس گوجه فرنگی در حال حاضر تا 140 میلی گرم در کیلوگرم است، و در رب گوجه فرنگی تا 1500 میلی گرم در کیلوگرم (110٪ از هنجار روزانه).
بنابراین، گوجه فرنگی را فریز کنید، سرخ کنید و بپزید، سوپ گوجه فرنگی و گوجه فرنگی پر شده را فراموش نکنید. فقط اگر تصمیم دارید رب گوجه فرنگی را به عنوان منبع لیکوپن انتخاب کنید محصولی بدون نمک، به عنوان مثال، رب گوجه فرنگی با برچسب اضافی انتخاب کنید.
