این مطالعه بررسی کرد که چگونه پوشیدن دمپایی تریکو بر استراتژی حرکتی هنگام عبور از یک مانع تأثیر می گذارد. ما فرض کردیم که سوژه‌هایی که دمپایی می‌پوشند، اندام‌های پیشرو و عقب را خم می‌کنند و فاصله هر دو انگشت پا را برای غلبه بر مانع افزایش می‌دهند، و زمانی که اندام‌های پیشرو و عقب از مانع عبور می‌کنند، با افزایش MoS، استراتژی محافظه‌کارانه را در پیش می‌گیرند.
با این حال، پوشیدن دمپایی در OL و OT تأثیر یکسانی بر روی فاصله انگشتان داشت، اما تأثیرات متفاوتی در OL و OT داشت. نتایج حاضر نشان می دهد که پوشیدن دمپایی ممکن است خطر سفر را در هنگام عبور از اندام عقب به جای با اندام پیشرو افزایش دهد.
به نظر می رسد که یک استراتژی محافظه کارانه برای کاهش این خطر اتخاذ شده است. این استراتژی به احتمال زیاد به این دلیل است که دمپایی ها به راحتی در می آیند. بنابراین، دمپایی ممکن است کفش مناسبی از نظر خطر زمین خوردن نباشد.
این مطالعه بینش جدیدی در مورد تأثیرات پوشیدن دمپایی بر استراتژی حرکتی مورد استفاده در هنگام عبور از مانع ارائه کرد. این تحقیق هیچ کمک مالی خاصی از سازمان های تأمین مالی در بخش های عمومی، تجاری یا غیر انتفاعی دریافت نکرد.
این بیشتر در مورد نوزادان کوچک و افراد مسن اعمال می شود. پای نوزاد صاف نیست، بنابراین تا یک سن خاص، هنگام راه رفتن بیشتر می‌افتد. اگر کودک شما برای راه رفتن وقت می گذارد، شاید باید در حالی که دمپایی پوشیده است به او کمک کنید راه برود.
کفش های تخت پشتیبانی می کنند. وقتی صحبت از افراد مسن به میان می‌آید، باید دمپایی بپوشند که دارای پایه قوس خوبی باشد. به غیر از راحتی، به کاهش فشار کمک می کند.
اگر با افزایش سن احساس می‌کنید هنگام راه رفتن کمی می‌لرزید، دمپایی را بهترین دوست خود قرار دهید تا با هر قدمی که برمی‌داری تعادل و ثبات خود را افزایش دهد. با این حال، توجه داشته باشید که چیزی نمی پوشید که ممکن است مشکل را افزایش دهد، زیرا قوس بدون پشتیبان می تواند منجر به درد و ناراحتی شود.
