خوردن زیره وحشی به صورت خام آثار بدخلقی را از بین می برد

زیره وحشی گیاهی یکساله دولپه ای علفی نازک و معطر است. این گیاه بومی جنوب غربی آسیا و شرق مدیترانه است و 90 درصد تولید جهان از هند است.

زیره به طور گسترده ای به عنوان یک ادویه به دلیل طعم مشخصه قوی آن در غذاهای مختلف قومی در سراسر جهان استفاده می شود. ترکیبات اصلی موجود در روغن زیره شامل کومینال، β-پینن، β-میرسن، ρ-سیمن، γ-ترپینن و ρ-منتا-1،4-دیان-7-ول می باشد.

زیره دارای خواص مغذی بسیاری با فعالیت های بیولوژیکی فراوان است. در این فصل، فعالیت های ضد باکتری، ضد قارچ، آنتی اکسیدانی و ضد فساد زیره بر اساس گزارش های علمی مجلات مختلف تحت وب مورد بحث قرار گرفته است.

اسانس زیره را می توان با کومینالدئید مصنوعی تقلب کرد و این را می توان با تکنیک های تحلیلی مدرن مانند SIRA، SIM و اندازه گیری چرخش نوری تشخیص داد.

دانه های زیره و روغن آن به طور کلی تحت سیستم نظارتی ایمن در نظر گرفته می شوند (GRAS 2340 و GRAS 2343) (Parthasarathy et al., 2008). تا به امروز، هیچ اثر نامطلوبی از استفاده از زیره کامل، زیره فرآوری شده یا اسانس آن گزارش نشده است.

داروی درد، التهاب، کرم زدگی، اسهال، بیماری های پوستی، تب، استفراغ و تهوع و پیش غذا است. زیره برای قلب و رحم مفید است و برای زنان پس از زایمان تجویز می شود (Sowbhagya et al., 2008).

زیره دارای اثر محافظتی با کاهش سطح لیپید در الکل است و روغن اکسید شده حرارتی باعث ایجاد سمیت کبدی می شود.زیره (Cuminum cyminum) گیاهی گلدار است که دانه های آن را خشک کرده و به عنوان ادویه استفاده می کنند.

در پایان سال 2014 و تا سال 2015، بسیاری از محصولات زیره سبز در سطح جهان فراخوانی شدند، زیرا بقایای بادام زمینی (Arachis hypogaea) در محصولات مبتنی بر زیره یافت شد.