کیوی میوه ی کوچکی است که طعم و مزه فراوان و ویتامین‌ها، مواد معدنی و ترکیبات گیاهی قدرتمندی دارد، کیوی تالش شیرین، آسان برای
خوردن و بسیار مغذی هستند.
به علاوه، این میوه های کوچک چند فواید سلامتی چشمگیر را ارائه می دهند.
در این مقاله 4 مزیت سلامتی کیوی را پوشش می دهد و نکاتی را در مورد نحوه گنجاندن آنها در رژیم غذایی به شما ارائه می دهد.
کیوی که با نام کیوی نیز شناخته می شود، نوعی میوه بومی کوه ها و دامنه های جنوب غربی چین است.
آنها در حال حاضر در بسیاری از مناطق دیگر جهان، از جمله نیوزلند، که تولید کننده برتر این میوه محبوب است، رشد می کنند.
کیوی در بسیاری از مناطق دیگر جهان از جمله ایالات متحده نیز کشت می شود.
کیوی برای اولین بار در سال 1904 توسط معلم مدرسه ای به نام ایزابل فریزر به نیوزیلند آورده شد که پس از سفر به چین، دانه های کیوی را
با خود به خانه آورد.
زمانی که به نام انگور فرنگی چینی شناخته می شد، صادرکنندگان میوه نیوزیلندی به نام کیوی پس از پرندگان کیوی بدون پرواز، که بومی
نیوزلند هستند، نام «کیوی» داده شد، از نظر گیاه شناسی، کیوی به عنوان انواع توت ها طبقه بندی می شود.
محبوب ترین نوع کیوی، کیوی هایوارد است، کیوی سبز رنگ که به نام مردی به نام هیوارد رایت، که در دهه 1920 کیوی را در نیوزلند رواج داد، نامگذاری شده است.
کیوی هایوارد بیضی شکل و به اندازه یک تخم مرغ بزرگ است، آنها دارای پوست قهوه ای تیره، گوشت سبز و دانه های سیاه ریز هستند.
کیوی همچنین در انواع گوشت زرد یا طلایی وجود دارد، تفاوت بین کیوی با گوشت سبز و گوشت زرد این است که کیوی سبز حاوی رنگدانه
سبز رنگی به نام کلروفیل است در حالی که کیوی زرد فاقد رنگدانه است.
لازم به ذکر است که کیوی همان گونه کیوی نیست، با وجود اینکه کیوی به همان خانواده گیاهی تعلق دارد، کوچک است و پوستی خوراکی و
انگور مانند دارد.
کیوی‌ها بزرگ‌تر هستند و پوست ضخیم‌تری دارند، پوست اکثر انواع کیوی باید قبل از خوردن آن ها جدا شود، با این حال، برخی افراد دوست
دارند پوست انواع کیوی طلایی یا زرد را بخورند، زیرا پوست آن نرم تر از پوست کیوی سبز است.
