میکرودیسکها تکنیکهای پردازش نمونه یکپارچه مانند دفع درون ویال 30-33 و مشتقسازی روی دیسک را تسهیل میکنند. 30،33 تکنیکهای مشتقسازی فاز جامد برای کارتریجهای جاذب معمولی نیز توضیح داده شدهاند.
بازیابی و مراحل خسته کننده آماده سازی کارتریج کانن 726 را در مقایسه با روش های معمولی پردازش نمونه حذف می کند. این یک رویکرد مبتنی بر تعادل برای بازیابی نمونه است که کارایی آن به انتخاب حلال، دما و زمان تعادل بستگی دارد.
افزودن یک معرف مشتقکننده به حلال مورد استفاده برای دفع اجازه میدهد که مشتقسازی و بازیابی آنالیت به طور همزمان در یک ویال بدون برداشتن دیسک انجام شود.
ویالهایی با پوشش دیواره داخلی پلی برای استخراج جذبی دیواره ویال با بازیابی آنالیت به روشی مشابه با روشی که برای دفع درون ویال توصیف شد، استفاده شده است.
فرمت دیسک در حال حاضر از کاربردهای جزئی دیگر مانند تشخیص درجا با استفاده از شمارش رادیواکتیویته، 36 فسفرسانس، 37 طیف سنجی جرمی لیزر واجذب یونیزاسیون با کمک ماتریس (MS)، 38 لیزر واجذب یونیزاسیون به کمک سطح MS، 39 و MS.40 پلاسمای جفت شده القایی با لیزر فرسایش لیزری در این کاربردها از نسبت سطح بالای دیسک به حجم برای جداسازی و غلظت نمونه و تسهیل روش تشخیص استفاده می شود.
دیسک های فیبر شیشه ای تعبیه شده در ذرات را می توان مستقیماً در یک سوراخ در یک ورقه الیاف شیشه قرار داد و به روشی معمولی برای کروماتوگرافی لایه نازک توسعه داد و بازیافت و جداسازی را در یک مرحله ترکیب کرد.
هر کارتریج باید با حرارت دادن و پاکسازی با نیتروژن تا 24 ساعت کاملاً آماده شود. بیشتر جاذب های مورد استفاده بسته بندی های کروماتوگرافی گازی مانند Tenax و Porapak هستند و در دماهای مورد استفاده برای دفع پایدار هستند.
پایداری حرارتی جاذب بسیار مهم است زیرا تجزیه و اکسیداسیون آن پس از استفاده مجدد و تهویه مکرر ممکن است باعث تداخل در تجزیه و تحلیل شود. برای کاهش پسزمینه، پیش تصفیه جاذب با استخراج سوکسله قبل از بستهبندی در لوله نمونهبرداری میتواند انجام شود.